كردها همـﭽون ديگر ملتهاى دنيا داراى فرهنگى کهن و ویژە به خود هستند، كه يكى از كهن ترين فرهنگهاى دنيا به شمار ميرود. اين فرهنگ از مردمى كه در كوهها، دره ها و شهرهاى كردنشين زندگى مي كنند سرﭽشمه گرفته است كه ريشه در (5400 – 6000) سال قبل از ميلاد دارد. اين فرهنگ با فرهنگ هاى موجود در بين النهرين در اختلاط بوده. كردها خودشان را از ریشه های (هندو اروپايى) ميدانند كه بعدها مردمان گوتيان و كيشيان و ميتانيان و اجتماعات بشرى ديگر را تشكيل دادند كه به مرور زمان و پى در پى به موازات كوه جودى و سلسله كوههاى زاگرس و آرارات سكونت داشته اند. اين مردمان داراى هويت ريشه اى مشتركند و داراى لغات و لهجه های مشترك باهم اند که به طور شديد در ارتباط هستند. بنابراين كردها از نسل همه آنهايى هستند كه در كُردستان استقرار يافتند وليكن اين فرهنگ تحت ظلم و اغفال و ريشه كن كردن واقع شد. كه همين باعث از بين رفتن ﭽندى از عناصر مهم فرهنگى اصيل كُردى شد. نمونه هاى زيادى وجود دارند كه دلالت بر ضعيف شدن اين فرهنگ كُردى می کنند که از ﭽنان قيمت مادى بزرگى برخوردار است كه نميتوان از آن دست برداشت. براى مثال ساختن سدها و پروژەهاى ديگر در دولتهايى كه كُردها در آنها تقيسم شده اند مانند: تركيه، عراق، ايران، سوريه و مکان های ديگر بهترين نمونه در این باره است. از جمله خطر نابودی و زير آب رفتن شهر (حسن كيف) كه كهن ترين شهر كُردى است را ميتوان ذكر كرد، آنهم به سبب دروست کردن پروژە سدهای (گاپ).
